تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
یک نفر از پس پرچین خیال
با صدایی لرزان
داد میزد سهراب
که کجا پنهانی؟
پشت هیچستانی؟
جان سهراب بیا
نفسی روشن کن
نفسی ساده تر از پیچش باد
وای بر این همه یاد..!!
تو خودت میگفتی
"خواهم امد گل یاسی به گدا خواهم داد"
خواهم امد و پیامی که پر از بوی قاصدک است
بی هوا دست خدا خواهم داد!!!
........
سالها باز گذشت
ثانیه ثانیه فردا فردا
خبری از گذر عمر نشد
و من اینجا ماندم...
در پس خاطره ها...
آی سهراب بگو:
نان و ریحان چه زمان می ارزد,
در پس این همه درد؟
چه کسی غصه ی فردا دارد زیر این سایه ی سرد؟
آی سهراب بیا
تو نرو از این شهر
پشت این هیچستان
جز دو خط ویرانی
چیزی نیست که نیست.....
نظرات شما عزیزان: