بهار که بیاید رفته ام,بهار,بهانه ی رفتن من است.رفتن زیبا تر است.ماندن شکوهی ندارد,

آن هم پشت این سنگریزه های طلب.

گیرم که ماندم و باز بال بال زدم,توی خاک و خاطره,توی گذشته و گل,گیرم که بالم را

هزار سال دیگر بسته نگه داشتم....

بال های بسته اما طمع اوج را کسی خواهد چشید؟....

می روم, بدرود.رفیق روز های بی قراریم!!!!

قرارمان اما در حوالی قاف,پشت آشیانه سیمرغ,آن جا که جز بال و پر سوخته,

نشانی ندارد.....

گاهی دلــــــــ♥ـــم می خــــــواهد

یکــــــی ازم اجــــازه بـــخـــــــواد

کــــه بــــیــــاد تــو تـــنــــ♥ـهـاییم و

منــــ  اجـــازه نــدم  و

اون بــی تــفــــاوتــــ  به

مخــالفــــتـــم

بــــیـــاد و تـــــو و

آرومــــ   بـــغــ♥ــــــلـم  کـنـه

و بــگـه :

مــــــگــــــه مـــن مــــــــردم کـــه تـــــنــــهـــــا بــــــمـونـــــی

خاک عاشقی می داند

گریه می کند

رنج میکشد

و صبر می کند

سر به آستان مرگ میگذارد

بر شانه هایش می گرید

اما نمیمیرد

خاک عاشقی صبور است

بر برگ های پاییز بوسه میزند

تقذیر جهان را عوض می کند

جوانه ها را بیدار

ودرختها را خواب میکند

اما خود نمی خوابد

خاک

عاشقی صبور است

که سالها و سالها

برای آسمان صبر می کند

ومن همانم

که از خاک امده ام

چون خاک عاشقم

و چون خاک روزی

صبوری را خواهم آموخت

وقتی دلــــــ♥ــــــم بهونه ی بودنتو میگیره

با شنیدن هر صدایی اشــــــکم در میاد

چه برسهــ تو صدام کنی

دلم بـــــــهونه میگیره تو آغوشتــــــ گم بشم

و من با چشمهای خیس خود خواهانه آرزو میــــــــکنم

همیشهـ داشتنهـ  تــــــ♥ــــورو......

هــوس کــرده ام


کـــه تـــو بـاشـــی



و هیچـکـس نبـاشـــد


آنگـــاه


داغتـــریـن آغــــوش هـــا را از تنـتــــ


و شیـریـــن تـریــن بــوســـه هـــا را از لبـــانتــــ


بیـــرون بکشـــم


بــه تـلـــافـی تمـــامـ ِ روزهــایـــی کـــه میخــــواهمتــــ


و نیسـتـــی ...

ﺍﮔﻪ ﭘﺴﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﺪﺍﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ:
 
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻬﺶ ﺗﮏ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﻪ…
 
ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﻠﻘﻠﮑﺖ ﻣﯿﺪﻩ…
 
ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩﺵ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﺳﺘﯿﻞ ﺩﺍﺭﻩ…
.
.
.
ﭘﺪﺭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻠﺪ ﺷﺪﻩ
 
ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺑﻬﻢ ﺑﺰﻥ…

میخواهم ساده اعتراف کنم
میخواهم ســـــــاده فــــــــــریاد بزنم
دلم میخواهد ذره ذره ی وجود سرتا پا آرامشت را
......
در بلندای لحظه های خسته از دلتنگی ام هجی کنم
ساده میگویم
گوش کن...!!!
...ع...ا...ش...ق...م...!
نگاه کن...!!!
آنچه را که در سادگی نگاهم پیداست
نیازی به انکار نیست...!!!

شاید تنها کسی نیستم

که دوستت دارم.اما...

کسی هستم که,

تــــــــنهــــا تو را دوست دارم.....

همیـــن کــــه قــــــــــــاصــــــدکـــــی را

فـــــوت کنی

تــــا عطــــر نفــــ♥ـــــس هایـــتـــــ

را با خود بیــــاورد

بــرای دلــــــــــــم کافیستــــــ....

نـــــــه ایـــنــــکـه نخـــــــوامـاااا

ولـــــی واقعــــا در تـــــــوانــــم نــــیس

بعـضـــیا رو آدم حــسابـــــ کــــنـم

گاهی وقتا دلت میخواد یه

پـــــــــرانتـــز بــاز کــــنی,

کســــی که دوس داری رو بزاری

تــــــــوش!

بــــعد پــرانتز رو ببندی,

که مـــبادا دستـــــــ احـدالنــــــاسی

بــــهش بــــــرســـه....

اَز بوسهــ هـــآی 

قُلـآبی تِلِفُنیـــ خَستهـــ شُدَمـــ

اَز بغَلـــ هـــآی مُحکَمــ اِســ اِمـــ اِسیـــ

اَز عِشقـــ بــــآزی

از هَمهـــ خَستِهـــ اَمـــ

تــــو کِنــــآرَم بــــآَش

هَــــوآی تَنَتـــ کـــــآفی اَستـــ...

اگه مــــــردی ... ؟!!

مــــــرد بمــــــون ... اگه نیســــــتی ... نامــــــــــردی نکــــــن ... !!

اگه تنهــــــایی ... ؟!!

تنهــــــا بمــــــون ... اگه نیســــــتی ... تنــــــهاش نـــــــــــذار ... !!

اگه نجیبــــــی ... ؟!!

نجابتــــــ کُن ... اگه نیستــــــی ... هرزگــــــــی نکــــــن ... !!

اگه عاشــــــقی ... ؟!!

♥ عاشــــــق بمــــــون ... اگه نیســــــتی ... حــــــرمتــــــ عشقــــــو نــــــشکــــــن♥

تو چه گفتی سهراب؟

قایقی خواهم ساخت ...

با کدوم عمر دراز؟

نوح اگر کشتی ساخت، عمر خود را گذراند

با تبر روز و شبش، بر درختان افتاد

سالیان طول کشید، عاقبت اما ساخت

پس بگو ای سهراب ... شعر نو خواهم ساخت

بیخیال قایق....

یا که میگفتی....

تا شقایق هست زندگی باید کرد؟

این سخن یعنی چه؟

با شقایق باشی.... زندگی خواهی کرد

ورنه این شعرو سخن

یک خیال پوچ است

پس اگر میگفتی...

تا شقایق هست، حسرتی باید خورد

جمله زیباتر میشد

تو ببخشم سهراب...

که اگر در شعرت، نکته ای آوردم، انتقادی کردم

بخدا دلگیرم، از تمام دنیا، از خیال و رویا

بخدا دلگیرم، بخدا من سیرم، نوجوانی پیرم

زندگی رویا نیست

زندگی پردرد است

زندگی نامرد است، زندگی نامرد است. 

اَگِـﮧ مـیـبـیـنـﮯ بـا هَـمِـﮧ گَـرمـ مـیـگـیـرَمـ

 نَـﮧ لـاشـﮯ ...

 اَمّـا گـور بـابـاﮮ تـو وَ طَـرز فِـڪـرِتـ عَـزیـزَمـ 

 و مینویسم برای تویی که حتی اگر ♥خاطره ♥شوی

 همیشه جایت در ♥قلبم ♥میماند

 اگر برای ♥همیشه♥ رفتنی شوی

 همیشه ♥برایت ♥میمانم

"♥دوستت دارم♥"

یه ﺩﻭﺱ ﭘﺴﺮ ﺍﯾﺪﻩ ﺁﻝ ﭘﺴﺮﯾﻪ ﮐﻪ

ﻭﻗﺘﯽ ﺭﮊ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺰﻧﯽ؛ﻣﺎﻧﺘﻮ ﺟﻠﻮ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺳﺎﭘﻮﺭﺕ ﻣﯿﭙﻮﺷﯽ

ﻣﯿﺮﯼ ﭘﯿﺸﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﮕﻪ : ﻋﺰﯾﺰﻡ ﭼﻘﺪ ﺟﻮﺟﻮ ﺷﺪﯼ ؛

ﺟﺪ ﺍﻧﺪﺭ ﺟﺪﺗﻮ ﺑﯿﺎﺭﻩ ﺟﻠﻮی ﭼﺸﺎﺕ!

ﺑﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺑﺨﻮﺍﺑﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺩﻣﺎﻏﺖ

ﮐﻪ ﺑﺸﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺳﻮﺭﺍﺥ!

ﺭﻭ ﻣﺎﻧﺘﻮﺕ ﺭﻭﻏﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮﯾﺰﻩ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺑﭙﻮﺷﯽ!

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﯾﻪ ﮐﺘﮏ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺮﺕ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺧﻮنه توﻥ ﮔﻮﺷﯿﺘﻢ

ﺍﺯﺕ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﺑﮕﻪ ﻫﺮ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﯾﺒﺎﺭ ﺯنگ ﻣﯿﺰﻧﻢ خونه؛

ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﻟﻬﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ،ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺮﻭﻧﻢ ﺗﻌﻄﯿﻞ،

ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻪ و با لگد بندازتت بيرون و ﺧﯿﻠﯽ ﻏﻀﺐ ﺁﻟﻮﺩ بگه:

برو یه چیزی بخور ضعف نکنی!ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ ﮔﺎﺯﺷﻮ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﺑﺮﻩ

یک نفر از پس پرچین خیال

با صدایی لرزان

داد میزد سهراب

که کجا پنهانی؟

پشت هیچستانی؟

جان سهراب بیا

نفسی روشن کن

نفسی ساده تر از پیچش باد

وای بر این همه یاد..!!

تو خودت میگفتی

"خواهم امد گل یاسی به گدا خواهم داد"

خواهم امد و پیامی که پر از بوی قاصدک است

بی هوا دست خدا خواهم داد!!!

........

سالها باز گذشت

ثانیه ثانیه فردا فردا

خبری از گذر عمر نشد

و من اینجا ماندم...

در پس خاطره ها...

آی سهراب بگو:

نان و ریحان چه زمان می ارزد,

در پس این همه درد؟

چه کسی غصه ی فردا دارد زیر این سایه ی سرد؟

آی سهراب بیا

تو نرو از این شهر

پشت این هیچستان

جز دو خط ویرانی

چیزی نیست که نیست.....

خالی تر از سکوتم
انبـوهــی از ترانـه
بــا یـاد صبـح روشـن اما
امیـد باطل
شب دائـمی ست انـگار

تو را دوست مــــــــــےدارَم ...

مُهم نیست که رِسیدטּ بِه تو یِک خیال خَنده دار باشَد

اصلا مُهم نیست که حَتے خُدا هـَم بـِه سـادِگے کودکانه ام بِخَندد

مُهم نیست در دُنیایے که عِشق ها به سُرعت نور رنگ مے بازند

مَـَטּ تَنها با خیال کسے که هیچ گاه بر نمے گردد سَر کُنم

فَقط تَنها خواهش مَـטּ از تو ایـטּ است کِه :

ایـטּ شَب هآ که نیستے

قرآرماטּ باشد پاےِ تابیدטּ هاےِ ماه

حواسم هست

که تو هـَم هَماטּ مآهے را مے بینی کِه مَـטּ مے بینم اینجا

بــِدون تـــو

قــَرارِمــاטּ باشــَد با ماه تــآ

برساند نِـگاهـَم را به نـِگاهـَت

بـــــے کـــــَم و کاست . . .

خیـــــابــــان

کـــــــــوچه

دوستـــــت دارم های واقـعی

نـــــــگاه های پــر معنـــــی..

هیچ کـدام به درد من نمـی خورند..!!!

من خــ♥ــودت را می خـــواهم...

مـی فهمی؟؟

خــــ♥ـودت را...

شـــــاید تـــــکراری بـــــاشد!

ولــــــــــــــی..

گـــــاهی بعضی چیزهـــا

ارزش هـــــزاران تـــکرار را دارنــــــد

تــــکرار می کنم تــــکـــــرار می کنــــــم

دوستـ♥ـت دارم

چه زیبا گفت شریعتی:

از انسانها غمی به دل نگیر، زیراخود نیز غمگینند،با آن که تنهایند ولی از خود میگربزند،زیرا به خود و به به عشق خود وبه حقیقت خودشک دارند!!

دوستشان بدار اگر چه "دوستت" نداشته باشند....